24 april 2020

Een teken van leven, een bericht vanuit de Ruimte…

Woooow! Al die digitale mogelijkheden! Wat ontzettende fijne oplossing…nu we elkaar niet fysiek kunnen ontmoeten… Vooral Zoom! Heerlijk…! Al die gezichten in mijn thuiskantoor en dan ook nog in een breakout room een wat dieper gesprek.

Maar inmiddels ben ik het helemaal beu. Voel ik mijzelf opgesloten in een zoomkader. Alsof ik werkelijk in zo’n hokje zit, of in een vierkante ruimtecapsule… en alleen via mijn beeldscherm mensen kan ontmoeten en spreken, om te overleggen of te brainstormen.

Het voelt als een “opgelegde retraite”. Ik trek mijzelf terug en overzie en overdenk mijn (werk-)leven. Zo kom ik in oude, overeenkomstige herinneringen terecht… zoals toen ik nog freelance danseres was en ik op projectbasis werkte met en voor choreografen en gezelschappen. Ik werkte dan gedurende drie maanden of een half jaar met een groep dansers, acteurs en muzikanten samen. We hadden een gemeenschappelijk doel, de creatie en de première van een stuk. Drie maanden of een half jaar met focus creëren, verschillen naast elkaar leggen, dips in het ontwikkelingsproces samen het hoofd bieden en dan met trots de voorstellingen in het theatercircuit spelen.

Maar dan….. Als zo’n project afgelopen was, was er niet altijd meteen een nieuw project…. Dus dan was er even niets… Ik deed wel mijn trainingslessen om in shape te blijven.  En natuurlijk keek ik uit naar audities en nieuwe opdrachten… Maar die leegte… dat “in between jobs”…. Mijzelf in beweging te houden, zonder doel… nutteloos gevoelen… zonder een inspirerende opdracht…. En de onzekerheid van wanneer er weer nieuw werk op mijn pad zou komen…Tja… dat is op dit moment ook….

Vanochtend zag ik een filmpje van hoe astronauten hun “mental health” gedurende een ruimtereis op orde houden. Drie tips:

1. Hou een ritme een structuur aan. En geef jezelf routines om aan vast te houden. Op vaste tijd opstaan, en naar bed…. Je dag indelen zodat er duidelijk onderscheid is tussen werktijd en privétijd. Pauzes inlassen. Structuur geeft je kader, grenzen en dus stabiliteit.
2. Hou contact met je “beloved ones”. Niet alleen door te videobellen of te appen, maar zet creatieve ideeën in, zoals samen spelletjes doen of gezamenlijke oefeningen. Verzin iets om de fysieke afstand te overbruggen en je het gevoel te geven van een gedeelde ervaring. Dus inderdaad, wat ik regelmatig doe: dansen via een Zoom meeting of met een collega- coach op 1,5 meter afstand een fietstocht maken door Waterland….
3. Herinner je je hogere doel. Door thuis te blijven en sociale afstand te bewaren, red je levens. Begrijp je doel, omarm je doel.

Ik omarm mijn doel. Dat ik mensen letterlijk en figuurlijk in beweging mag brengen en met hen op ontdekkingsreis mag, door hun persoonlijke verhaal op weg naar een inspirerende en energie gevende plek, waar ze zicht thuis kunnen voelen. Om in verbinding met collega’s, familieleden of vrienden onze aardbol een beetje mooier te maken.